приправля́ть несов., в разн. знач. прыпраўля́ць;

приправля́ть суп тома́том прыпраўля́ць суп тама́там;

приправля́ть речь остро́тами перен., разг. прыпраўля́ць размо́ву до́сціпамі (дасці́пнымі вы́разамі, жа́ртамі);

приправля́ть набо́р тип. прыпраўля́ць набо́р;

приправля́ть резе́ц прыпраўля́ць разе́ц;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)