Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

приводи́ть несов., в разн. знач. прыво́дзіць; см. привести́.

приводи́тьсяI несов.;

1. безл., разг. даво́дзіцца, прыхо́дзіцца; (случаться) здара́цца; см. привести́сь;

2. (о родстве) даво́дзіцца, прыхо́дзіцца;

он приво́дится мне племя́нником ён даво́дзіцца (прыхо́дзіцца) мне пляме́ннікам.

приводи́тьсяII несов., страд. (к приводи́ть) прыво́дзіцца.

приво́дка тип. прыво́дка, -кі ж.

приводне́ние прывадне́нне, -ння ср.;

приводнённый прыво́днены;

приводни́ть сов. прывадні́ць;

приводни́ться прывадні́цца.

приводно́й техн. прывадны́;

приводно́й реме́нь (прывадны́) пас.

приводня́ть несов. прывадня́ць;