приводи́ться​I несов.;

1. безл., разг. даво́дзіцца, прыхо́дзіцца; (случаться) здара́цца; см. привести́сь;

2. (о родстве) даво́дзіцца, прыхо́дзіцца;

он приво́дится мне племя́нником ён даво́дзіцца (прыхо́дзіцца) мне пляме́ннікам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)