Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

навеселе́ нареч. падпі́ўшы, пад ча́ркаю.

навесели́ться сов., разг. навесялі́цца.

наве́систый разг. (нависший) наві́слы; (свисающий) зві́слы.

наве́сить сов. наве́сіць, мног. панаве́шваць; (нацепить) начапі́ць, мног. паначэ́пліваць;

наве́ска ж.

1. (действие) наве́ска, -кі ж., наве́шванне, -ння ср.; начэ́пліванне, -ння ср.;

2. (дверная и т. п. петля) заве́са, -сы ж.;

навесно́й навясны́; (висячий) віся́чы;

навесно́й замо́к навясны́ замо́к;

навесна́я дверь навясны́я дзве́ры;

наве́сный

1. паве́ткавы;

2. воен. наве́сны;

наве́сный ого́нь наве́сны аго́нь;

3. (годный для навешивания) навясны́.

навести́ сов.

1. в разн. знач. наве́сці, мног. панаво́дзіць;

2. (тоску, страх и т. п.) нагна́ць, наве́сці;

навести́ спра́вки даве́дацца; см. наводи́ть.

навести́ть сов. наве́даць (каго, што), даве́дацца (каго, да каго).

наве́т уст. паклёп, -пу м.; (наговор) нагаво́р, -ру м.