навести́ сов.
1. в разн. знач. наве́сці, мног. панаво́дзіць;
2. (тоску, страх и т. п.) нагна́ць, наве́сці;
◊
навести́ спра́вки даве́дацца; см. наводи́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)