Verbum

блинда́жный блінда́жны;

блиндиро́ванный бліндзірава́ны;

блиндирова́ть сов., несов., воен., уст. бліндзірава́ць;

блиндирова́ться несов., страд. бліндзірава́цца.

бли́нная сущ. блі́нная, -ннай ж.;

бли́нный блі́нны, бліно́вы.

блинт тип. блінт, род. блі́нта м.;

блинтова́ние блінтава́нне, -ння ср.;

блинто́ванный блінтава́ны;

блинтова́ть несов. блінтава́ць;