Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наве́иваться страд. наарфо́ўвацца; наве́йвацца.

наве́к нареч. наве́к и наве́ки нареч. наве́кі.

навербо́ванный навербава́ны;

навербова́ть сов. навербава́ць;

навербо́вывать несов. навярбо́ўваць;

навербо́вываться страд. навярбо́ўвацца.

наве́рно безл.

1. в знач. сказ. напэ́ўна, пэ́ўна;

э́то уж наве́рно гэ́та ўжо напэ́ўна (пэ́ўна);

наве́рно так и бу́дет напэ́ўна (пэ́ўна) так і бу́дзе;

2. вводн. сл. напэ́ўна, му́сіць, віда́ць;

наве́рное

1. в знач. сказ. напэ́ўна;

2. вводн. сл. напэ́ўна, му́сіць, віда́ць.

наверну́ть сов.

1. в разн. знач. накруці́ць, мног. панакру́чваць;

наверну́ть га́йку накруці́ць га́йку;

наверну́ть холст на вал накруці́ць палатно́ на вал;

2. (много съесть) прост. упіса́ць, умя́ць;

наверну́ться

1. накруці́цца, мног. панакру́чвацца; (намотаться) намата́цца;

2. (вращаясь, надеться) накруці́цца;

3. (о слезах) навярну́цца;

4. (случайно оказаться) прост. папа́сціся, тра́піць, нада́цца; см. навёртываться 1—4.