наве́рно безл.

1. в знач. сказ. напэ́ўна, пэ́ўна;

э́то уж наве́рно гэ́та ўжо напэ́ўна (пэ́ўна);

наве́рно так и бу́дет напэ́ўна (пэ́ўна) так і бу́дзе;

2. вводн. сл. напэ́ўна, му́сіць, віда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)