Verbum

инжи́р м.

1. (дерево) інжы́р, -ра м., смако́ўніца, -цы ж., смо́ква, -вы ж., фі́гавае дрэ́ва;

2. собир. інжы́р, -ру м., фі́га, -гі ж.;

инжи́рный інжы́рны, інжы́равы.

и́нистый і́ністы; (покрытый инеем) заіне́лы.

инициа́л ініцыя́л, -ла м.

инициати́ва ініцыяты́ва, -вы ж.;

по чьей инициати́ве па чыёй ініцыяты́ве;

инициати́вность ініцыяты́ўнасць, -ці ж.;

инициати́вный ініцыяты́ўны.

инициа́тор ініцыя́тар, -ра м.;

инициа́торский ініцыя́тарскі;

инициа́торство ініцыя́тарства, -ва ср.;