Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

переселя́ть несов. перасяля́ць;

переселя́ться возвр., страд. перасяля́цца.

пересе́сть сов. перасе́сці.

пересече́ние перасячэ́нне, -ння ср.; (перекрещение) перакрыжава́нне, -ння ср.; (скрещение) скрыжава́нне, -ння ср.;

то́чка пересече́ния ли́ний мат. пункт перасячэ́ння лі́ній;

пересечённость перасе́чанасць, -ці ж.;

пересечённый перасе́чаны;

пересечённая ме́стность перасе́чаная мясцо́васць.

пересе́чьI сов. (к пересека́ть) перасячы́, перасе́кчы.

пересе́чьII сов. (высечь всех или многих) разг. адлупцава́ць; вы́лупцаваць, вы́сцебаць, вы́хвастаць.

пересе́чься сов.

1. перасячы́ся; перакрыжава́цца; (скреститься) скрыжава́цца; см. пересека́ться;

2. перен. (о речи, голосе) разг. абарва́цца; перапыні́цца.

пересе́янныйI перасе́яны; см. пересе́ятьI.