пересека́ть несов., в разн. знач. перасяка́ць;
пересека́ть жердь перасяка́ць жэ́рдку;
река́ пересека́ет го́род рака́ перасяка́е го́рад;
пересека́ть ли́нию друго́й ли́нией перасяка́ць лі́нію друго́й лі́ніяй;
желе́зная доро́га пересека́ет на́шу о́бласть чыгу́нка перасяка́е на́шу во́бласць;
отря́д пересека́ет путь неприя́телю атра́д перасяка́е шлях непрыя́целю;
пересека́ться возвр., страд. перасяка́цца; (перекрещиваться) перакрыжо́ўвацца; (скрещиваться) скрыжо́ўвацца;
паралле́льные ли́нии нико́гда не пересека́ются парале́льныя лі́ніі ніко́лі не перасяка́юцца;
доро́ги пересека́ются у ле́са даро́гі перасяка́юцца (перакрыжо́ўваюцца, скрыжо́ўваюцца) каля́ ле́су;
пересека́ющийся
1. прич. які́ (што) перасяка́ецца, які́ (што) перакрыжо́ўваецца; які́ (што) скрыжо́ўваецца; см. пересека́ться;
2. прил. перасяка́льны, перасе́чны; (перекрёстный) перакрыжава́ны;
пересека́ющиеся ли́нии мат. перасяка́льныя (перасе́чныя) лі́ніі.
переселе́нец перасяле́нец, -нца м.;
переселе́ние перасяле́нне, -ння ср.;
переселе́нка перасяле́нка, -кі ж.;
переселе́нческий перасяле́нчы;
переселённый перасе́лены;
пересели́ть сов. перасялі́ць;
пересели́ться перасялі́цца;