Verbum

шаловли́во нареч.

1. дураслі́ва, сваво́льна, гарэ́зліва;

2. жартаўлі́ва, гуллі́ва; см. шаловли́вый;

шаловли́вость ж.

1. дураслі́васць, -ці ж., сваво́льства, -ва ср., гарэ́злівасць, -ці ж.;

2. жартаўлі́васць, -ці ж., гуллі́васць, -ці ж.; см. шаловли́вый;

шаловли́вый

1. (любящий шалить) дураслі́вы, сваво́льны, гарэ́злівы;

2. (игривый) жартаўлі́вы, гуллі́вы.

шалопа́й разг. шалапу́т, -та м.;

шалопа́йничать несов., разг. шалапу́тнічаць;

шалопа́йничество, шалопа́йство шалапу́цтва, -ва ср.

ша́лость ж.

1. (весёлая проказа, проделка) сваво́льства, -ва ср.;

2. (к шалый) шалёнасць, -ці ж.

шалу́н и шалуни́шка разг. дураслі́вец, -лі́ўца м., сваво́льнік, -ка м., гарэ́за, -зы м.;

шалу́нья дураслі́ўка, -кі ж., сваво́льніца, -цы ж., гарэ́за, -зы ж., гарэ́зніца, -цы ж.

шалфе́й бот. шалфе́й, -фе́ю м.;