плу́тни мн., разг. (мошенничество) махля́рства, -ва ср.; круце́льства, -ва ср.; (обман) ашука́нства, -ва ср.; (хитрые проделки) хітру́нства, -ва ср., хі́трыкі, -каў ед. нет, хі́трасць, -ці ж.;
плутова́то нареч. хітрава́та, хі́тра;
плутова́тость хітрава́тасць, -ці ж.; хі́трасць, -ці ж.;
плутова́тый хітрава́ты, хі́тры;
плутова́ть несов., разг. махлява́ць, круці́ць; (обманывать) ашу́кваць; (хитрить) хітрава́ць;
плуто́вка
1. (мошенница) махля́рка, -кі ж.; круце́лька, -кі ж.; (обманщица) ашука́нка, -кі ж.; шахра́йка, -кі ж.;
2. (лукавая) хітру́ха, -хі ж.; шальмо́ўка, -кі ж.;
плутовски́ нареч.
1. па-махля́рску; па-круце́льску; па-ашука́нску; па-шахра́йску;
2. (лукаво) хі́тра; (шаловливо) гарэ́зліва, дура́сліва;
плутовско́й
1. махля́рскі; круце́льскі; ашука́нскі; шахра́йскі;
2. (лукавый) хі́тры;
плутовство́ ср.
1. (плутни) махля́рства, -ва ср.; круце́льства, -ва ср.; ашука́нства, -ва ср.; шахра́йства, -ва ср.;
2. (лукавство) хітру́нства, -ва ср., хі́трыкі, -каў ед. нет, хі́трасць, -ці ж.
плутокра́т плутакра́т, -та м.;