Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
агеёжзиотухыьэюя
бвгдежзкмнпрстухцшщя

лоси́ный ласі́ны;

лоси́ха ласі́ха, -хі ж.

лоск м., прям., перен. гля́нец, род. гля́нцу м.; (блеск) бляск, род. бля́ску м.; бліску́часць, -ці ж.

лоску́т м.

1. абрэ́зак, -зка м.; (только о коже) акра́вак, род. акра́ўка м.; (клочок) шмато́к, -тка́ м.; (кожаный) скура́т, -та́ м.; (часть поверхности земли) ла́пік, -ка м., ла́піна, -ны ж.;

одея́ло из лоскуто́в ко́ўдра з абрэ́зкаў;

лоску́т земли́ ла́пік зямлі́;

2. собир. абрэ́зкі, -зкаў мн.;

прода́жа лоскута́ про́даж абрэ́зкаў;

лоску́тник гандля́р абрэ́зкамі; (тряпичник) ану́чнік, -ка м.;

лоску́тный абрэ́зкавы; акра́ўкавы; шматко́вы, ла́пікавы; см. лоску́т; (из лоскутьев) з абрэ́зкаў;

лоску́тное одея́ло ко́ўдра з абрэ́зкаў;

◊

лоску́тное госуда́рство шматко́вая дзяржа́ва.

лосни́стость бліску́часць, -ці ж.;

лосни́стый разг. блішча́сты, бліску́чы;

лосни́ться несов. блішча́ць, ільсні́цца;

лосня́щийся

1. прич. які́ (што) блішчы́ць, які́ (што) ільсні́цца;

2. прил. бліску́чы, блішча́сты, ільсня́ны, (после гласных) льсня́ны.