Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

краеве́д краязна́вец, -на́ўца м.;

краеве́дение краязна́ўства, -ва ср.;

краеве́дный, краеве́дческий краязна́ўчы.

краево́й краявы́, краёвы.

краеуго́льный краевуго́льны;

краеуго́льный ка́мень краевуго́льны ка́мень.

кра́ешек краёк, род. крайка́ м., краёчак, -чка м.

кра́жа ж. крадзе́ж, род. крадзяжу́ м.;

кра́жа со взло́мом крадзе́ж з узло́мам.

крайI в разн. знач. край, род. кра́ю и (о названии административно-территориальной единицы) кра́я м.;

из кра́я в край з кра́ю ў край, з канца́ ў кане́ц;

конца́-кра́ю нет канца́-кра́ю няма́;

моя́ ха́та с кра́ю, ничего́ не зна́ю погов. мая ха́та з кра́ю, нічо́га не зна́ю;

на краю́ све́та на краі́ све́ту, за све́там;

на краю́ ги́бели на краі́ гі́белі;

хвати́ть че́рез край перабра́ць ме́ру (далёка хапі́ць);

слу́шать кра́ем у́ха слу́хаць кра́ем ву́ха;

нали́ть до краёв (с края́ми) налі́ць па са́мыя берагі́ (з берага́мі);

ли́ться (перелива́ться, бить) че́рез край лі́цца (пераліва́цца, біць) це́раз край.

крайII предлог с род., уст., прост. край (чаго), каля́ (чаго), по́бач (з чым).

крайисполко́м (краево́й исполни́тельный комите́т) крайвыканка́м, -ма м. (краявы́ выкана́ўчы камітэ́т).