крайI
◊
из кра́я в край з кра́ю ў край, з канца́ ў кане́ц;
конца́-кра́ю нет канца́-кра́ю няма́;
моя́ ха́та с кра́ю, ничего́ не зна́ю
на краю́ све́та на краí све́ту, за све́там;
на краю́ ги́бели на краí гíбелі;
хвати́ть че́рез край перабра́ць ме́ру (далёка хапíць);
слу́шать кра́ем у́ха слу́хаць кра́ем ву́ха;
нали́ть до краёв (с края́ми) налíць па са́мыя берагí (з берага́мі);
ли́ться (перелива́ться, бить) че́рез край лíцца (пераліва́цца, біць) це́раз край.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)