Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

Гро́дно г. Гро́дна, -на ср.

гроза́

1. навальні́ца, -цы ж.;

2. перен. (разрушительная сила чего-л.) нава́ла, -лы ж., навальні́ца, -цы ж.;

гроза́ войны́ нава́ла (навальні́ца) вайны́;

3. перен. (о ком-л., внушающем страх) граза, -зы ж.;

партиза́ны бы́ли грозо́й неме́цких захва́тчиков партыза́ны былі́ гразо́й няме́цкіх захо́пнікаў.

гроздеви́дный гронкападо́бны.

гроздь гро́нка, -кі ж.

грози́ть несов.

1. в разн. знач. пагража́ць;

грози́ть разры́вом пагража́ць разры́вам;

скала́ грози́т обвали́ться скала́ мо́жа абвалі́цца (у любы́ мо́мант);

грози́т опа́сность (кому) пагража́е небяспе́ка (каму);

2. (делать угрожающий жест) гразі́ць;

грози́ть кулако́м гразі́ць кулако́м;

грози́ться прост. гразі́ць, гразі́цца.

гро́зненский гро́зненскі.

гро́зно нареч. гро́зна;

гро́зный гро́зны.

Гро́зный г. Гро́зны, -нага м.