брыка́ние брыка́нне, -ння ср.;
брыка́ть несов. брыка́ць;
брыка́ться в разн. знач. брыка́цца;
брыкли́вый прост. брыклі́вы;
брыкну́ть сов., однокр. брыкну́ць.
брыла́стый прост. (о собаке) таўстагу́бы.
бры́нза бры́нза, -зы ж.
брысь межд. псік, апсі́к.