Verbum

благови́дность прысто́йнасць, -ці ж., добрапрысто́йнасць, -ці ж.;

благови́дный прысто́йны, добрапрысто́йны; зру́чны;

под благови́дным предло́гом знайшо́ўшы (прыду́маўшы) зру́чную прычы́ну.

благоволе́ние ср., уст. ла́ска, -кі ж., прыхі́льнасць, -ці ж., спрыя́нне, -ння ср., зычлі́васць, -ці ж.;

приобрести́ благоволе́ние увайсці́ ў ла́ску (да каго);

благоволи́ть несов. мець ла́ску (да каго), спрыя́ць (каму), ста́віцца з прыхі́льнасцю (да каго), зы́чыць (каму);

◊

благоволи́те (с неопр.) уст. бу́дзьце ла́ска́вы, зрабі́це ла́ску.

благово́ние ср., книжн.

1. пах, род. па́ху м., паху́часць, -ці ж., духмя́насць, -ці ж.;

2. (ароматические вещества) духмя́ныя рэ́чывы;

благово́нный паху́чы, духмя́ны.

благовоспи́танность ж. до́брае выхава́нне;

благовоспи́танный до́бра вы́хаваны.

благовре́менный своечасо́вы.

благоглу́пость ж., ирон. глу́пства, -ва ср.; недарэ́чнасць, -ці ж.