Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

переруба́ть несов.

1. перасяка́ць;

2. сячы́; см. переруби́ть;

переруба́ться страд. перасяка́цца;

переруби́ть сов.

1. (надвое) перасячы́;

2. (всё, многое, всех, многих) пасячы́;

переру́бленный

1. перасе́чаны;

2. пасе́чаны; см. переруби́ть.

переруга́ть сов., разг. перала́яць, зла́яць;

переруга́ться перала́яцца; (перессориться) перасвары́цца.

переру́гиваться несов., разг. ла́яцца, перакі́двацца ла́янкай; (ссориться) сва́рыцца.

переры́в

1. (место разрыва) перары́ў, -ры́ву м.;

2. (промежуток времени) перапы́нак, -нку м.

перерыва́тьI несов. (к перерва́ть)

1. (разделять на части, разрывать) перарыва́ць;

2. (приостанавливать) перарыва́ць; перабіва́ць; перапыня́ць;

3. (разрывать на части всё, многое — об одежде, бумаге и т. п.) драць, дзе́рці.

перерыва́тьII несов. (к переры́ть)

1. (рыть, вскапывать) капа́ць, перако́пваць; (о животных) ры́ць;

2. (ворошить) перако́пваць;

перерыва́ть все я́щики в столе́ перако́пваць усе́ шуфля́ды ў стале́;

3. (рыть, вскапывать заново, ещё раз) перако́пваць;

4. (рыть, вскапывать поперёк) перако́пваць.