перепу́г разг. перапало́х, -ху м., пярэ́палах, -ху м.; перапу́д, -ду м.;
от перепу́га, с перепу́гу з перапу́ду;
перепу́ганный перапало́ханы, перапужа́ны; перапу́джаны;
перепуга́ть сов. перапало́хаць, мног. папало́хаць, перапужа́ць, мног. папужа́ць; перапу́дзіць, мног. папу́дзіць;
перепуга́ться перапало́хацца, мног. папало́хацца, перапужа́цца, мног. папужа́цца; перапу́дзіцца, мног. папу́дзіцца.
перепу́ск техн. перапу́ск, -ку м.;
перепуска́ть несов. перапуска́ць;
перепуска́ться страд. перапуска́цца;
перепусти́ть сов., в разн. знач. перапусці́ць.
перепу́танный пераблы́таны;
перепу́тать сов., в разн. знач. пераблы́таць;