Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

проурча́ть сов., разг.

1. прабурча́ць, забурча́ць; (о моторе, машине) прагурча́ць, загурча́ць, правурката́ць, завурката́ць;

2. (некоторое время) прабурча́ць, прагурча́ць, правурката́ць.

проутю́женный прапрасава́ны;

проутю́живание прапрасо́ўванне, -ння ср.;

проутю́живать несов. прапрасо́ўваць;

проутю́живаться страд. прапрасо́ўвацца;

проутю́жить сов. прапрасава́ць.

проу́ченный праву́чаны;

проу́чивать несов. праву́чваць;

проучи́ть сов., в разн. знач. правучы́ць;

проучи́ть шалуна́ правучы́ць дураслі́ўца;

он проучи́л уро́ки всё у́тро ён правучы́ў уро́кі ўсю ра́ніцу;

проучи́ться правучы́цца.