проурча́ть сов., разг.

1. прабурча́ць, забурча́ць; (о моторе, машине) прагурча́ць, загурча́ць, правурката́ць, завурката́ць;

2. (некоторое время) прабурча́ць, прагурча́ць, правурката́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)