Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прорица́тельница прадрака́льніца, -цы ж., праро́чыца, -цы ж., прадказа́льніца, -цы ж.;

прорица́ть несов., книжн. прадрака́ць, праро́чыць, прадка́зваць.

проро́к в разн. знач. праро́к, -ка м.

пророкота́ть сов.

1. (издать рокот) зараката́ць;

2. (некоторое время) прараката́ць.

проронённый

1. вы́маўлены, ска́заны, прамо́ўлены;

2. прапу́шчаны; см. пророни́ть.

пророни́ть сов.

1. (произнести, сказать) вы́мавіць, сказа́ць, прамо́віць;

не пророни́л ни сло́ва не вы́мавіў (не сказа́ў, не прамо́віў) ні сло́ва;

2. (пропустить, не обратить внимания на что-л. сказанное) прапусці́ць;

не пророни́ть слезы́; не пророни́ть (ни) слези́нки не пусці́ць слязы́.

проро́сток праро́стак, -тка м.;

проро́стки кукуру́зы праро́сткі кукуру́зы.

про́рость спец., в разн. знач. про́расць, -ці ж.;

трихи́ны нахо́дятся обы́чно не в са́ле, а в про́рости трыхі́ны знахо́дзяцца звыча́йна не ў са́ле, а ў про́расці.

проро́сший прил. праро́слы.

проро́чески нареч. па-праро́чы;