пророни́ть сов.

1. (произнести, сказать) вы́мавіць, сказа́ць, прамо́віць;

не пророни́л ни сло́ва не вы́мавіў (не сказа́ў, не прамо́віў) ні сло́ва;

2. (пропустить, не обратить внимания на что-л. сказанное) прапусці́ць;

не пророни́ть слезы́; не пророни́ть (ни) слези́нки не пусці́ць слязы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)