Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

перено́с м.

1. (действие) перано́с, -су м.; перанясе́нне, -ння ср., мн. нет;

пра́вила перено́са слов грам. пра́вілы перано́су слоў;

2. разг. (знак) перано́с, -са м.; дэфі́с, -са м., злучо́к, -чка́ м.;

переноси́мый (сносный) цярпі́мы, сце́рпны.

переноси́тьI несов., в разн. знач. перано́сіць;

переноси́ть ве́щи из одно́й ко́мнаты в другу́ю перано́сіць рэ́чы з аднаго́ пако́я ў другі́;

столи́цу перено́сят в друго́й го́род сталі́цу перано́сяць у другі́ го́рад;

заседа́ние перено́сят на сре́ду пасяджэ́нне перано́сяць на сераду́.

переноси́тьII несов. перано́сіць;

переноси́ть го́лод перано́сіць го́лад;

не переноси́ть (кого, чего) не перано́сіць, не цярпе́ць (каго, чаго).

переноси́тьIII сов.

1. (всё, многое) перанасі́ць, паперано́шваць, перане́сці, паперано́сіць;

переноси́ть все ве́щи перанасі́ць (паперано́шваць, перане́сці, паперано́сіць) усе́ рэ́чы;

2. (проносить больше положенного срока) перанасі́ць;

переноси́ть ребёнка перанасі́ць дзіця́.

переноси́ться несов.

1. (к перенести́сь) перано́сіцца;

я мы́сленно переноси́лся в де́тские го́ды я ў ду́мках перано́сіўся ў дзіця́чыя гады́;

2. страд. перано́сіцца; см. переноси́тьI.

перено́сица ж. перано́ссе, -сся ср.

перено́ска ж.

1. (действие) перано́ска, -кі ж., мн. нет; перано́шванне, -ння ср., мн. нет; перанясе́нне, -ння ср., мн. нет;

2. (лампа) разг. перано́ска, -кі ж.;

перено́сность перано́снасць, -ці ж.;

перено́сный в разн. знач. перано́сны;

перено́сная ла́мпа перано́сная ля́мпа;

перено́сное значе́ние сло́ва грам. перано́снае значэ́нне сло́ва;

в перено́сном смы́сле у перано́сным сэ́нсе;