Verbum

пристра́иваться​^I несов., страд. (о постройке) прыбудо́ўвацца.

пристра́иваться​^II несов.

1. (устраиваться) разг. прыла́джвацца;

2. (на работу, службу) ула́джвацца, уладко́ўвацца;

3. воен. прыстро́йвацца; см. пристро́иться;

4. страд. прыла́джвацца; прымо́шчвацца; ула́джвацца, уладко́ўвацца; прыстро́йвацца; см. пристра́ивать​^II.

пристра́стие ср.

1. (влечение) ця́га, -гі ж.; (склонность) схі́льнасць, -ці ж., прыхі́льнасць, -ці ж.; (рвение) заўзя́тасць, -ці ж.; (слабость) сла́басць, -ці ж.;

пристра́стие к му́зыке ця́га (прыхі́льнасць) да му́зыкі;

пристра́стие к аза́ртным и́грам ця́га (сла́басць, прыхі́льнасць, заўзя́тасць) да аза́ртных гу́льняў;

2. (несправедливое отношение) небесстаро́ннасць, -ці ж., неаб’екты́ўнасць, -ці ж., несправядлі́васць, -ці ж.; перадузя́тасць, -ці ж.; прадузя́тасць, -ці ж.;

вы́казать пристра́стие в реше́нии паказа́ць неаб’екты́ўнасць (прадузя́тасць) у рашэ́нні;

относи́ться с пристра́стием ста́віцца неаб’екты́ўна (прадузя́та);

◊

допро́с с пристра́стием а) уст. до́пыт з катава́ннямі; б) шутл. до́пыт з прыдзі́ркамі.

пристрасти́ть сов., разг. (склонить к чему-л.) заахво́ціць, прыахво́ціць; прывучы́ць; уцягну́ць (у што);

пристрасти́ть к кни́гам заахво́ціць (прыахво́ціць) да кніг;

пристрасти́ться заахво́ціцца (кім, чым), прыахво́ціцца (да чаго); захапі́цца (чым); уцягну́цца (у што);

пристрасти́ться к учёбе заахво́ціцца (захапі́цца) вучо́бай, прыахво́ціцца да вучо́бы;

пристрасти́ться к во́дке уцягну́цца ў гарэ́лку.

пристра́стно нареч. небесстаро́нна, неаб’екты́ўна; несправядлі́ва; перадузя́та; прадузя́та;

пристра́стность небесстаро́ннасць, -ці ж., неаб’екты́ўнасць, -ці ж.; несправядлі́васць, -ці ж.; перадузя́тасць, -ці ж.; прадузя́тасць, -ці ж.;

пристра́стный небесстаро́нні, неаб’екты́ўны; несправядлі́вы; перадузя́ты; прадузя́ты.

пристра́чивание прыстро́чванне, -ння ср.;

пристра́чивать несов. прыстро́чваць;