Verbum

пристра́стие ср.

1. (влечение) ця́га, -гі ж.; (склонность) схі́льнасць, -ці ж., прыхі́льнасць, -ці ж.; (рвение) заўзя́тасць, -ці ж.; (слабость) сла́басць, -ці ж.;

пристра́стие к му́зыке ця́га (прыхі́льнасць) да му́зыкі;

пристра́стие к аза́ртным и́грам ця́га (сла́басць, прыхі́льнасць, заўзя́тасць) да аза́ртных гу́льняў;

2. (несправедливое отношение) небесстаро́ннасць, -ці ж., неаб’екты́ўнасць, -ці ж., несправядлі́васць, -ці ж.; перадузя́тасць, -ці ж.; прадузя́тасць, -ці ж.;

вы́казать пристра́стие в реше́нии паказа́ць неаб’екты́ўнасць (прадузя́тасць) у рашэ́нні;

относи́ться с пристра́стием ста́віцца неаб’екты́ўна (прадузя́та);

◊

допро́с с пристра́стием а) уст. до́пыт з катава́ннямі; б) шутл. до́пыт з прыдзі́ркамі.