перемя́ть сов.
1. (сильно измять, измять всё или многое — одежду, бумагу) перамя́ць, памя́ць; перакамячы́ць, пакамячы́ць;
2. (ягоды) пераці́снуць, паці́скаць, перадушы́ць, падушы́ць; (размять) пераце́рці, паце́рці, ператаўчы́, патаўчы́;
3. (перемесить) перамясі́ць, памясі́ць;
4. (траву) стапта́ць, ператапта́ць, патапта́ць, вы́таптаць, павыто́птваць;
5. (лён, пеньку) пераце́рці, перамя́ць;
перемя́ться (измяться) перамя́цца, памя́цца; перакамячы́цца, пакамячы́цца.
перенаём м., юр. перанайма́нне, -ння ср.
переназнача́ть несов. пераназнача́ць;
переназначе́ние пераназначэ́нне, -ння ср.;
переназна́ченный пераназна́чаны;
переназна́чить сов. пераназна́чыць.
перенала́дить сов., разг. перанала́дзіць;
перенала́дка ж., разг., спец. перанала́дка, -кі ж., перанала́джванне, -ння ср.;
перенала́дка станко́в перанала́дка (перанала́джванне) станко́ў.
перенаполне́ние перанапаўне́нне, -ння ср.