Verbum

провоева́ть сов. праваява́ць;

провоева́л три го́да праваява́ў тры гады́.

провожа́ние ср. право́дзіны, -дзін ед. нет; см. провожа́ть;

провожа́тая павады́рка, -кі ж.; (проводница) правадні́ца, -цы ж.;

провожа́тый павады́р, -ра́ м.; (проводник) правадні́к, -ка́ м.

провожа́ть несов., в разн. знач. право́дзіць; (отправлять) выпраўля́ць;

провожа́ть до кали́тки право́дзіць да ве́снічак;

провожа́ть сы́на на фронт право́дзіць (выпраўля́ць) сы́на на фронт;

провожа́ть по́езд глаза́ми право́дзіць цягні́к вача́мі.

прово́з право́з, -зу м.;

цена́ за прово́з цана́ за право́з.

провозве́стие

1. прадвяшчэ́нне, -ння ср.;

2. апавяшчэ́нне, -ння ср.; абвяшчэ́нне, -ння ср.; см. провозвеща́ть;

провозвести́ть сов., высок.

1. (предсказать) прадвясці́ць, прадрачы́;

2. (провозгласить) апавясці́ць, абвясці́ць;

провозве́стник высок.

1. прадве́снік, -ка м.; вясту́н, род. вестуна́ м., прадрака́льнік, -ка м.;

2. апавяшча́льнік, -ка м.; см. провозвести́ть;

провозве́стница

1. прадве́сніца, -цы ж.; вясту́нка, -кі ж., прадрака́льніца, -цы ж.;

2. апавяшча́льніца, -цы ж.