провозве́стник высок.

1. прадве́снік, -ка м.; вясту́н, род. вестуна́ м., прадрака́льнік, -ка м.;

2. апавяшча́льнік, -ка м.; см. провозвести́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)