Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

шестерёнка техн. шасцярэ́нька, -кі ж.;

шестерённый шасцяро́нны;

шестерёночный шасцяро́начны;

шестерёнчатый шасцяро́нчаты.

шестери́к м.

1. (мера) шасцяры́к, -церыка́ м.;

2. (упряжка) шасцярня́, -ні́ ж., шасцяры́к, -церыка́ м.;

шестерико́вый шасцерыко́вы.

шестерной разг. шасцярны́.

шестерня́I техн. шасцярня́, -ні́ ж.

шестерня́II ж. (лошадей) шасцярня́, -ні́ ж., шасцяры́к, -церыка́ м.

ше́стеро сущ. мужского рода) шэсць, род. шасці́;

ше́стеро солда́т шэсць салда́т; сущ. мужского и женского рода вместе взятыми, с сущ. среднего рода, с сущ., употребляющимися только во мн. числе, с сущ., обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн. числа) шасцёра, род. шасцяры́х;

нас бы́ло ше́стеро: че́тверо мужчи́н и две же́нщины нас было́ шасцёра: чаты́ры мужчы́ны і дзве жанчы́ны;

ше́стеро дете́й шасцёра дзяце́й;

ше́стеро су́ток шасцёра су́так;

ше́стеро порося́т шасцёра парася́т.