Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

тифлопедаго́г спец. тыфлапедаго́г, -га м.;

тифлопедаго́гика спец. тыфлапедаго́гіка, -кі ж.

тифо́зный мед. тыфо́зны;

тифо́ид мед. тыфо́ід, -ду м.;

тифо́идный тыфо́ідны.

тифо́н

1. миф. Тыфо́н, -на м.;

2. уст. (тайфун) тайфу́н, -на м.

ти́фус уст. ты́фус, -су м.

ти́хий в разн. знач. ці́хі;

ти́хая ночь ці́хая ноч;

ти́хий го́лос ці́хі го́лас;

ти́хий ход ці́хі ход;

ти́хая ра́дость ці́хая ра́дасць;

ти́хие де́ти ці́хія дзе́ці;

в ти́хом о́муте че́рти во́дятся у ці́хім бало́це чэ́рці расту́ць; хто ці́ха хо́дзіць, той гу́ста ме́сіць; ці́хая свіння́ глыбо́ка ры́е; ці́хая вада́ грэ́блю рве;

ти́хой са́пой ці́хай са́пай.

Ти́хий океа́н Ці́хі акія́н.

ти́хнуть несов., разг. ці́хнуць, сціха́ць; змаўка́ць.