Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

титуло́ванный прич., прил., в разн. знач. тытулава́ны;

титулова́ть сов. и несов., в разн. знач. тытулава́ць;

титулова́ться возвр., страд. тытулава́цца.

ти́тульный ты́тульны;

ти́тульный лист ты́тульны ліст;

ти́тульная страни́ца ты́тульная старо́нка.

титуля́рный / титуля́рный сове́тник уст. тытуля́рны саве́тнік.

тиу́н ист. ціву́н, -на́ м.

тиф мед. тыф, род. ты́фу м., ты́фус, -су м.;

сыпно́й тиф сыпны́ тыф;

возвра́тный тиф зваро́тны тыф.

Тифли́с уст., г. Тыфлі́с, -са м.; см. Тбили́си.

тифли́сский уст. тыфлі́скі.

тифли́т мед. тыфлі́т, -ту м.