Verbum

припоте́ть сов., прост. прыпаце́ць, спаце́ць.

припра́ва прям., перен. прыпра́ва, -вы ж.;

с припра́вой з прыпра́вай.

припра́вить сов., в разн. знач. прыпра́віць; см. приправля́ть;

припра́вка тип. прыпра́ўка, -кі ж.;

приправле́ние прыпраўле́нне, -ння ср.;

припра́вленный в разн. знач. прыпра́ўлены;

приправля́ть несов., в разн. знач. прыпраўля́ць;

приправля́ть суп тома́том прыпраўля́ць суп тама́там;

приправля́ть речь остро́тами перен., разг. прыпраўля́ць размо́ву до́сціпамі (дасці́пнымі вы́разамі, жа́ртамі);

приправля́ть набо́р тип. прыпраўля́ць набо́р;

приправля́ть резе́ц прыпраўля́ць разе́ц;

приправля́ться страд. прыпраўля́цца;

припра́вочный в разн. знач. прыпра́вачны.

припры́г прыско́к, -ку м.