Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

перени́занный

1. пані́заны, палыга́ны, перані́заны, пералыга́ны;

2. перані́заны, пералыга́ны; см. перениза́ть;

перениза́ть сов.

1. (всё, многое) паніза́ць, палыга́ць, пераніза́ць, пералыга́ць;

2. (заново) пераніза́ць, пералыга́ць.

перени́зывать несов.

1. (всё, многое) ніза́ць, перані́зваць, лыга́ць, пералы́гваць;

2. (заново) перані́зваць, пералы́гваць;

перени́зываться страд.

1. ніза́цца, лыга́цца;

2. перані́звацца, пералы́гвацца; см. перени́зывать.

перенима́ние

1. перайма́нне, -ння ср.; перахо́пліванне, -ння ср.;

2. перайма́нне, -ння ср.; пазыча́нне, -ння ср., запазыча́нне, -ння ср., запазы́чванне, -ння ср.;

3. перайма́нне, -ння ср.; см. перенима́ть;

перенима́ть несов.

1. (перехватывать) перайма́ць; перахо́пліваць;

2. (заимствовать) перен., разг. перайма́ць; пазыча́ць, запазыча́ць, запазы́чваць;

3. (подражать пению и т. п.) перайма́ць;

перенима́ться страд.

1. перайма́цца; перахо́плівацца;

2. перайма́цца; пазыча́цца, запазыча́цца, запазы́чвацца;

3. перайма́цца; см. перенима́ть.

перено́с м.

1. (действие) перано́с, -су м.; перанясе́нне, -ння ср., мн. нет;

пра́вила перено́са слов грам. пра́вілы перано́су слоў;

2. разг. (знак) перано́с, -са м.; дэфі́с, -са м., злучо́к, -чка́ м.;

переноси́мый (сносный) цярпі́мы, сце́рпны.

переноси́тьI несов., в разн. знач. перано́сіць;

переноси́ть ве́щи из одно́й ко́мнаты в другу́ю перано́сіць рэ́чы з аднаго́ пако́я ў другі́;

столи́цу перено́сят в друго́й го́род сталі́цу перано́сяць у другі́ го́рад;

заседа́ние перено́сят на сре́ду пасяджэ́нне перано́сяць на сераду́.