Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

молчали́во нареч. маўклі́ва;

молчали́вость маўклі́васць, -ці ж.;

молчали́вый маўклі́вы;

молчали́вое согла́сие маўклі́вая зго́да;

молчали́вое одобре́ние маўклі́вае адабрэ́нне.

молча́льник маўча́льнік, -ка м.;

молча́льница маўча́льніца, -цы ж.

молча́ние маўча́нне, -ння ср.;

обойти́ молча́нием абысці́ маўча́ннем;

храни́ть молча́ние (упа́рта) маўча́ць;

нару́шить молча́ние пару́шыць маўча́нне;

молча́ние — знак согла́сия маўча́нне — знак зго́ды;

молча́нка / игра́ть в молча́нку разг. гуля́ць у маўча́нку;

молча́ть несов., в разн. знач. маўча́ць;

молча́ть! маўча́ць!.

молчко́м нареч., разг. мо́ўчкі; маўчко́м; (тихомолком) цішко́м.

молчо́к м., сущ., нескл., в знач. сказ., разг. маўчо́к, ані ні́;

об э́том — молчо́к! пра гэ́та — маўчо́к!, пра гэ́та — ані ні́.