Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

перемыка́ться страд. перамыка́цца; злуча́цца перамы́чкай.

перемы́тый

1. памы́ты, перамы́ты;

2. перамы́ты; см. перемы́ть.

перемы́ть сов.

1. (всё, многое) памы́ць, перамы́ць;

2. (заново) перамы́ць;

перемы́ться

1. (о всех, многих) памы́цца, перамы́цца;

2. (заново) перамы́цца.

перемы́чка спец. перамы́чка, -кі ж.;

перемы́чный перамы́чны.

перемя́тый

1. перамя́ты, памя́ты; перакаме́чаны, пакаме́чаны;

2. пераці́снуты, паці́сканы, пераду́шаны, паду́шаны; перацёрты, пацёрты, перато́ўчаны, пато́ўчаны;

3. пераме́шаны, паме́шаны;

4. стапта́ны, патапта́ны, вы́таптаны, павыто́птваны;

5. перацёрты, перамя́ты; см. перемя́ть;

перемя́ть сов.

1. (сильно измять, измять всё или многое — одежду, бумагу) перамя́ць, памя́ць; перакамячы́ць, пакамячы́ць;

2. (ягоды) пераці́снуць, паці́скаць, перадушы́ць, падушы́ць; (размять) пераце́рці, паце́рці, ператаўчы́, патаўчы́;

3. (перемесить) перамясі́ць, памясі́ць;

4. (траву) стапта́ць, ператапта́ць, патапта́ць, вы́таптаць, павыто́птваць;

5. (лён, пеньку) пераце́рці, перамя́ць;

перемя́ться (измяться) перамя́цца, памя́цца; перакамячы́цца, пакамячы́цца.

перенаём м., юр. перанайма́нне, -ння ср.