перемыка́ться
Verbum
анлайнавы слоўнікперемы́ть
1. (всё, многое) памы́ць, перамы́ць;
2. (заново) перамы́ць;
перемы́ться
1. (о всех, многих) памы́цца, перамы́цца;
2. (заново) перамы́цца.
перемы́чка
перемы́чный перамы́чны.
перемя́тый
1. перамя́ты, памя́ты; перакаме́чаны, пакаме́чаны;
2. пераці́снуты, паці́сканы, пераду́шаны, паду́шаны; перацёрты, пацёрты, перато́ўчаны, пато́ўчаны;
3. пераме́шаны, паме́шаны;
4. стапта́ны, патапта́ны, вы́таптаны, павыто́птваны;
5. перацёрты, перамя́ты;
перемя́ть
1. (сильно измять, измять всё или многое — одежду, бумагу) перамя́ць, памя́ць; перакамячы́ць, пакамячы́ць;
2. (ягоды) пераці́снуць, паці́скаць, перадушы́ць, падушы́ць; (размять) пераце́рці, паце́рці, ператаўчы́, патаўчы́;
3. (перемесить) перамясі́ць, памясі́ць;
4. (траву) стапта́ць, ператапта́ць, патапта́ць, вы́таптаць, павыто́птваць;
5. (лён, пеньку) пераце́рці, перамя́ць;
перемя́ться (измяться) перамя́цца, памя́цца; перакамячы́цца, пакамячы́цца.
перенаём