Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накрыва́льщик накрыва́льшчык, -ка м.;

накрыва́ть несов.

1. накрыва́ць;

2. перен. (ловить на чём-л.) разг. лаві́ць, застава́ць, накрыва́ць; см. накры́ть;

накрыва́ться возвр., страд. накрыва́цца; см. накры́ться, накрыва́ть 1.

накры́тый

1. накры́ты;

2. зло́ўлены, заста́ны, заспе́ты, накры́ты; см. накры́ть;

накры́ть сов.

1. накры́ць;

2. перен. (поймать на чём-л.) разг. злаві́ць, заста́ць, заспе́ць, накры́ць;

накры́ть на ме́сте преступле́ния злаві́ць (заста́ць, заспе́ць, накры́ць) на ме́сцы злачы́нства;

накры́ться накры́цца.

накто́уз мор. накто́ўз, -за м.

накувырка́ться сов., разг. накуля́цца.

накукова́ть сов., разг. накукава́ць.

накупа́тьI несов. (к накупи́ть) накупля́ць, наку́пліваць.