при́званный
1.
2.
3.
4. (имеющий призвание) прызва́ны; (предназначенный) прызна́чаны;
он при́зван быть учёным ён прызва́ны (прызна́чаны) быць вучо́ным, яго прызва́нне быць вучо́ным;
при́званный
1.
2.
3.
4. (имеющий призвание) прызва́ны; (предназначенный) прызна́чаны;
он при́зван быть учёным ён прызва́ны (прызна́чаны) быць вучо́ным, яго прызва́нне быць вучо́ным;
призва́ть
1. (позвать) пазва́ць, паклі́каць;
призва́ть на по́мощь пазва́ць (паклі́каць) на дапамо́гу;
2. (на военную службу) прызва́ць;
3. (к чему) заклі́каць (на што і да чаго);
призва́ть к защи́те Ро́дины заклі́каць на абаро́ну (да абаро́ны) Радзі́мы;
призва́ть к поря́дку заклі́каць да пара́дку.
при́звук
призе́мистость прыса́дзістасць, -ці
призе́мистый
1. (о человеке) прыса́дзісты, каржакава́ты;
2. (о здании
приземле́ние
приземлённо
приземлённость
приземлённый
приземли́ть