Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

при́званный

1. прич. пазва́ны, паклі́каны;

2. прич. прызва́ны;

3. прич. заклі́каны (на што і да чаго); см. призва́ть;

4. (имеющий призвание) прызва́ны; (предназначенный) прызна́чаны;

он при́зван быть учёным ён прызва́ны (прызна́чаны) быць вучо́ным, яго прызва́нне быць вучо́ным;

призва́ть сов.

1. (позвать) пазва́ць, паклі́каць;

призва́ть на по́мощь пазва́ць (паклі́каць) на дапамо́гу;

2. (на военную службу) прызва́ць;

3. (к чему) заклі́каць (на што і да чаго);

призва́ть к защи́те Ро́дины заклі́каць на абаро́ну (да абаро́ны) Радзі́мы;

призва́ть к поря́дку заклі́каць да пара́дку.

при́звук лингв. пры́гук, -ку м.

призе́мистость прыса́дзістасць, -ці ж., каржакава́тасць, -ці ж.; см. призе́мистый 1;

призе́мистый

1. (о человеке) прыса́дзісты, каржакава́ты;

2. (о здании и т. п.) прыса́дзісты.

приземле́ние спорт., ав. прызямле́нне, -ння ср.;

приземлённо нареч. (прозаически, не романтично) прызе́млена;

приземлённость прям., перен. прызе́мленасць, -ці ж.;

приземлённый прям., перен. прызе́млены;

приземли́ть сов. ав. прызямлі́ць;