при́званный
1.
2.
3.
4. (имеющий призвание) прызва́ны; (предназначенный) прызна́чаны;
он при́зван быть учёным ён прызва́ны (прызна́чаны) быць вучо́ным, яго прызва́нне быць вучо́ным;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)