Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прижа́ть сов.

1. прыці́снуць, мног. папрыціска́ць;

2. (к груди, к сердцу и т. п.) прытулі́ць, мног. папрыту́льваць;

3. перен., разг. (притеснить) прыці́снуць, прыгне́сці;

прижа́ть к стене́ (кого-л.) прыпе́рці да сцяны́ (каго-небудзь);

прижа́ть к но́гтю прыці́снуць да но́гця;

прижа́ться

1. прыці́снуцца, мног. папрыціска́цца;

2. (к груди, к сердцу и т. п.) прытулі́цца, мног. папрыту́львацца.

приже́чь сов.

1. в разн. знач. прыпячы́;

приже́чь па́лец утюго́м прыпячы́ па́лец пра́сам;

приже́чь ра́ну йо́дом прыпячы́ ра́ну ёдам;

2. прост. (дать чему-л. пригореть) прыпалі́ць, падпалі́ць;

приже́чь хлеб прыпалі́ць (падпалі́ць) хлеб;

прижжённый

1. прыпе́чаны;

2. прыпа́лены, падпа́лены; см. приже́чь.

прижива́емость спец. прыжыва́льнасць, -ці ж.;

прижива́емость дере́вьев прыжыва́льнасць дрэў.

прижива́л разг., уст., см. прижива́льщик;

прижива́лка нахле́бніца, -цы ж.; (дармоедка) дармае́дка, -кі ж.;

прижива́льщик уст. нахле́бнік, -ка м.; (дармоед) дармае́д, -да м.;

прижива́льщица уст. нахле́бніца, -цы ж.; (дармоедка) дармае́дка, -кі ж.

прижива́ть несов., разг. прыжыва́ць.