приже́чь сов.

1. в разн. знач. прыпячы́;

приже́чь па́лец утюго́м прыпячы́ па́лец пра́сам;

приже́чь ра́ну йо́дом прыпячы́ ра́ну ёдам;

2. прост. (дать чему-л. пригореть) прыпалі́ць, падпалі́ць;

приже́чь хлеб прыпалі́ць (падпалі́ць) хлеб;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)