Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

перемо́тчица перамо́тчыца, -цы ж.

перемо́ченный

1. намо́чаны, перамо́чаны;

2. перамо́чаны; см. перемочи́ть;

перемочи́ть сов.

1. (всё, многое) намачы́ць, перамачы́ць;

дождём всё бельё перемочи́ло безл. дажджо́м усю́ бялі́зну намачы́ла (перамачы́ла);

2. (больше, чем требуется) перамачы́ць;

перемочи́ть лён перамачы́ць лён;

перемо́чка ж. перамо́чка, -кі ж., перамо́чванне, -ння ср.; см. перема́чивать.

перемо́чь сов., разг. перасі́ліць, перамагчы́;

перемо́чься прост. перабі́цца; см. перемога́ться 3.

перемоще́ние перамо́шчванне, -ння ср.; (камнем) перабруко́ўванне, -ння ср.;

перемощённый

1. памо́шчаны, перамо́шчаны; пабрукава́ны, перабрукава́ны;

2. перамо́шчаны, перабрукава́ны; см. перемости́ть.

перемудри́ть сов.

1. (осложнить, запутать) разг. перамудрава́ць, перамудраге́ліць;

2. (превзойти в мудрости) прост. перамудры́ць.

перемути́ть сов., разг.

1. (жидкость) перамуці́ць, перакаламу́ціць; змуці́ць, скаламу́ціць;

2. перабаламу́ціць; (перебунтовать) перабунтава́ць, пабунтава́ць;