Verbum

привнести́ сов., книжн. прыўне́сці;

привноси́ть несов. прыўно́сіць;

привноси́ться страд. прыўно́сіцца.

приво́д​^I м.

1. (действие) прыво́д, -ду м., прывядзе́нне, -ння ср.;

2. юр. прыво́д, -ду ж.

приво́д​^II техн. прыво́д, -да м.

приводи́ть несов., в разн. знач. прыво́дзіць; см. привести́.

приводи́ться​^I несов.;

1. безл., разг. даво́дзіцца, прыхо́дзіцца; (случаться) здара́цца; см. привести́сь;

2. (о родстве) даво́дзіцца, прыхо́дзіцца;

он приво́дится мне племя́нником ён даво́дзіцца (прыхо́дзіцца) мне пляме́ннікам.

приводи́ться​^II несов., страд. (к приводи́ть) прыво́дзіцца.

приво́дка тип. прыво́дка, -кі ж.

приводне́ние прывадне́нне, -ння ср.;