переме́тить сов., в разн. знач. пераме́ціць, паме́ціць, пазна́чыць.
переметну́ть сов.
1. (перебросить) уст., обл. перакі́нуць;
2. (быстро переправиться) разг. перамахну́ць;
переметну́ться прям., перен., разг. перакі́нуцца, перайсці́.
перемеча́ть несов., в разн. знач. перамяча́ць, ме́ціць, зна́чыць;
перемеча́ться страд. перамяча́цца, ме́ціцца, зна́чыцца.
переме́ченный пераме́чаны, паме́чаны, пазна́чаны.
переме́шанный
1. перамяша́ны;
2. пераблы́таны; см. перемеша́ть;
перемеша́ть сов.
1. перамяша́ць;
2. (перепутать) разг. пераблы́таць; см. переме́шиватьII;
перемеша́ться
1. перамяша́цца;
2. (перепутаться) разг. пераблы́тацца.
переме́шенный (к перемеси́ть) пераме́шаны.