Verbum

привя́занность ж.

1. (о чувстве — расположение) прыхі́льнасць, -ці ж.; (симпатия) сімпа́тыя, -тыі ж.; (любовь) лю́басць, -ці ж., любо́ў, -бо́ві и -бві́ ж., замілава́нне, -ння ср.; (преданность) адда́насць, -ці ж.;

привя́занность к семье́ любо́ў да сям’і́, адда́насць сям’і́;

2. (о человеке или предмете) упадаба́нне, -ння ср., упадо́ба, -бы ж.; (симпатия) сімпа́тыя, -тыі ж.; (любовь) любо́ў, -бо́ві и -бві́ ж., замілава́нне, -ння ср.; (любимец) улюбёнец, -нца м., (любимица) улюбёнка, -кі ж.;

кни́га — моя да́внишняя привя́занность кні́га — мая́ да́ўняя упадо́ба (любо́ў);

она́ — его́ ста́рая привя́занность яна́ — яго́ стара́я сімпа́тыя (любо́ў).

привя́занный

1. прич. прывя́заны;

2. прич., стр., архит. прывя́заны;

3. прил. (преданный) адда́ны; (расположенный) прыхі́льны;

привяза́ть сов.

1. прывяза́ць, мног. папрывя́зваць;

2. стр., архит. прывяза́ць;

3. перен. (расположить, склонить к себе) схілі́ць; (вызвать, внушить чувство привязанности) вы́клікаць прыхі́льнасць (сімпа́тыю, лю́басць, любо́ў, замілава́нне, адда́насць); (привлечь) прыва́біць;

привяза́ться

1. (привязать себя, прикрепиться) прывяза́цца;

2. перен. (почувствовать привязанность) адчу́ць (займе́ць) прыхі́льнасць (сімпа́тыю, лю́басць, любо́ў, замілава́нне, адда́насць); (полюбить) палюбі́ць, упадаба́ць; (привыкнуть) прывы́кнуць;

3. (придраться, пристать) прычапі́цца, прывяза́цца, прыдра́цца;

привя́зка ж.

1. (действие) прывя́званне, -ння ср., прывя́зка, -кі ж.;

2. (то, что прикреплено к чему-л. узлом) прывя́зка, -кі ж.;

3. стр., архит. прывя́зка, -кі ж.;

привя́зка зда́ния прывя́зка буды́нка;

4. (придирка) уст. прычэ́пка, -кі ж., прыдзі́рка, -кі ж.

привязно́й прывязны́.

привя́зчивость ж.

1. прыхі́льнасць, -ці ж.; схі́льнасць да лю́басці (да замілава́насці, да адда́насці);

2. (придирчивость) прыдзі́рлівасць, -ці ж., прычэ́плівасць, -ці ж.;

привя́зчивый

1. (склонный к чувству привязанности) прыхі́лісты; схі́льны да лю́басці (да замілава́насці, да адда́насці);

2. (придирчивый) прыдзі́рлівы, прычэ́плівы.

привя́зывание

1. прывя́званне, -ння ср.;

2. прывя́званне, -ння ср.; см. привя́зывать​ ^{1, 2};

привя́зывать несов.

1. прывя́зваць;

2. стр., архит. прывя́зваць;

3. перен. (располагать, склонять к себе) схіля́ць; (вызывать, внушать чувство привязанности) выкліка́ць прыхі́льнасць (сімпа́тыю, лю́басць, любо́ў, замілава́нне, адда́насць); (привлекать) прыва́бліваць;