Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пролета́тьII сов. (провести какое-л. время в полёте) пралята́ць, пралётаць.

пролете́ть сов., в разн. знач. праляце́ць;

пролете́ть по во́здуху праляце́ць у паве́тры;

ка́мень пролете́л у меня́ над голово́й ка́мень праляце́ў у мяне́ над галаво́й;

пролете́л курье́рский по́езд праляце́ў кур’е́рскі цягні́к;

зима́ пролете́ла зіма́ праляце́ла.

пролетку́льт ист. (культу́рно-просвети́тельская организа́ция) пралетку́льт, -та м. (культу́рна-асве́тніцкая арганіза́цыя);

пролетку́льтовский пралетку́льтаўскі.

пролечи́ть сов. пралячы́ць;

пролечи́ться пралячы́цца.

проле́чь сов. прале́гчы.

пролёживать несов., в разн. знач. прале́жваць;

пролёживаться страд. прале́жвацца.

пролётI м.

1. (действие) пралёт, -ту м., пралята́нне, -ння ср.;

пролёт самолёта пралёт (пралята́нне) самалёта;

2. (пора перелёта) пралёт, -ту м.;

пролёт птиц пралёт пту́шак.