пролете́ть сов., в разн. знач. праляце́ць;

пролете́ть по во́здуху праляце́ць у паве́тры;

ка́мень пролете́л у меня́ над голово́й ка́мень праляце́ў у мяне́ над галаво́й;

пролете́л курье́рский по́езд праляце́ў кур’е́рскі цягні́к;

зима́ пролете́ла зіма́ праляце́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)