нака́т
Verbum
анлайнавы слоўнікнака́танный
1. нако́чаны;
2. (наготовленный катаньем) накача́ны;
3. (о дороге) нае́зджаны; аб’е́зджаны; (утрамбованный) утрамбава́ны;
4.
5.
6.
наката́ть
1. накаці́ць,
2. (наготовить, катая) накача́ць,
3. (дорогу) нае́здзіць; аб’е́здзіць; (утрамбовать) утрамбава́ць;
4.
5. (навертеть, намотать, катаясь)
6. (написать быстро)
наката́ться
накати́ть
1. накаці́ць;
2. (прикатить в каком-л. количестве) накаці́ць,
3. (катясь, надвинуться, покрыть собой кого-л., что-л.) накаці́ць, набе́гчы;
накати́ла волна́ накаці́ла (набе́гла) хва́ля;
4. (внезапно, неожиданно появиться, возникнуть)
накати́ли но́вые собы́тия надышлі́ (нахапі́ліся, навалі́ліся) но́выя падзе́і;
5. (приехать в большом количестве)
6.
на него́ накати́ло
на него́ накати́лась злость на яго́ найшла́ (напа́ла) злосць, яго́ апанава́ла (агарну́ла) злосць;
накати́ться
1. накаці́цца, насу́нуцца;
2.
накати́лась беда́ навалі́лася (насу́нулася) бяда́ (лі́ха).
нака́тка
1. (действие) нако́чванне, -ння
2.
нака́тный
нака́том
нака́тчик нака́тчык, -ка